Οι άνθρωποι που βιώνουν συναισθηματικό πόνο αλλά το κρύβουν, συνήθως εμφανίζουν αυτές τις 8 συμπεριφορές

Written by radiokalloni. Posted in ΥΓΕΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 19 Αυγούστου, 2024

Υπάρχουν άνθρωποι που, τον πόνο που αισθάνονται τον εκφράζουν ανοιχτά και άλλοι που προτιμούν να τον κρύβουν. Η διαφορά των δύο ανθρώπων, αντανακλάται στη συμπεριφορά τους και, ειδικότερα σε διακριτικές συμπεριφορές, σε δυσδιάκριτα σημάδια που, από τους περισσότερους, περνούν απαρατήρητα.

Οι άνθρωποι που βιώνουν συναισθηματικό πόνο αλλά το κρύβουν, συνήθως εμφανίζουν αυτές τις 8 συμπεριφορές

  • Ακούν τους άλλους πολύ προσεκτικά

  • Αλλάζουν δεξιοτεχνικά θέμα συζήτησης

  • Ακανόνιστο πρόγραμμα ύπνου

  • Χάνονται στις σκέψεις τους

  • Φαίνονται συναισθηματικά εξαντλημένοι

  • Καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια να φαίνονται χαρούμενοι

  • Απομονώνονται

  • Δεν ζητούν βοήθεια

Ακούν τους άλλους πολύ προσεκτικά

Οι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται ψυχικά, χωρίς να μιλάνε, είναι εξαιρετικοί στο ν’ ακούν τους άλλους. Η ικανότητά τους αυτή, αν και αξιοθαύμαστη, μπορεί να είναι δίκοπο μαχαίρι.

Από την μία δηλαδή, ακούν με προσοχή τους άλλους, κάτι που τους κάνει αναντικατάστατους φίλους και συντρόφους, χάρη στην ευαισθησία τους,  αλλά από την άλλη, μπορούν να αξιοποιούν αυτή την ικανότητα προκειμένου να αποσπούν την προσοχή από τα προσωπικά τους προβλήματα.

Εστιάζοντας στα ζητήματα των άλλων, αποφεύγουν τις συζητήσεις που αφορούν τη δική τους συναισθηματική κατάσταση.

Αλλάζουν δεξιοτεχνικά θέμα συζήτησης

Μερικοί άνθρωποι, είναι δεξιοτέχνες στο να αλλάξουν θέμα συζήτησης. Στην υπόνοια ότι ίσως χρειαστεί να μιλήσουν για προσωπικά ζητήματα, αλλάζουν επιδέξια τη συζήτηση.

Γενικά αποφεύγουν μεθοδικά να κουβεντιάσουν οποιοδήποτε προσωπικό ζήτημα που μπορεί να μαρτυρήσει ότι υποφέρουν συναισθηματικά.

Η αναγνώριση αυτής της διακριτικής τάσης των ανθρώπων μπορεί να έχει μεγάλη αξία. Πρέπει  να παρατηρούμε και να είμαστε ευαίσθητοι με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν.

Ακανόνιστο πρόγραμμα ύπνου

Όσοι προσπαθούν να διαχειριστούν τον συναισθηματικό πόνο, συχνά έχουν προβλήματα με τον ύπνο.

Άνθρωποι που ταλαιπωρούνται ψυχικά, μπορεί να υποφέρουν από αϋπνία, εφιάλτες, ή μπορεί ακόμη και να κοιμούνται υπερβολικά. Πρόκειται για μία συνηθισμένη απόκριση στο στρες και τη συναισθηματική αναταραχή.

Μάλιστα, μία σχετική έρευνα έχει δείξει ότι, άτομα που υποφέρουν από συναισθηματικό πόνο, κατάθλιψη ή άγχος, είναι πιθανότερο να έχουν προβλήματα με τον ύπνο. Για την ακρίβεια, το 80% των ατόμων που πάσχει από κατάθλιψη, δυσκολεύεται να κοιμηθεί ή να διατηρήσει αδιατάρακτο ύπνο. Η σύνδεση ανάμεσα στην ψυχική κατάσταση του ανθρώπου και τον ύπνο, είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Χάνονται στις σκέψεις τους

Ένας άνθρωπος που υποφέρει ψυχικά, χωρίς να εκδηλώνει τον πόνο του, μπορεί να χάνεται στις σκέψεις του. Το μυαλό ενός ανθρώπου που βιώνει πόνο, είναι φορτωμένο με άγχη, φόβους, αναμνήσεις που προσπαθεί να διαγράψει ή να διαχειριστεί.

Στις συζητήσεις, δείχνει αφηρημένος και αποκομμένος. Ίσως να δείχνει απόμακρος, νοητικά «απών». Το μυαλό είναι κάπου αλλού και προσπαθεί να κρύψει τα δυσφορικά του συναισθήματα. Αυτή η συμπεριφορά υπονοεί ότι τον απασχολεί κάτι σοβαρό, το οποίο δεν θέλει να μοιραστεί.

Φαίνονται συναισθηματικά εξαντλημένοι

Ο συναισθηματικός πόνος είναι εξουθενωτικός. Η καταπόνηση από τον συναισθηματικό πόνο δεν διαφέρει πολύ από την εξάντληση που προκαλεί ο σωματικός πόνος, με τη βασική διαφορά ότι, στη συναισθηματική εξάντληση τα σημάδια δεν είναι πάντα εμφανή. Ο άνθρωπος δηλαδή τα κουβαλά στην καρδιά και το μυαλό του.

Όσοι προσπαθούν να κρύψουν τον πόνο τους, εμφανίζουν σημάδια συναισθηματικής εξάντλησης. Μπορεί δηλαδή να δείχνουν διαρκώς κουρασμένοι, να μην έχουν ενθουσιασμό, να είναι εξαντλημένοι.

Έχουν χάσει τη σπίθα και το γέλιο τους. Είναι πολύ βαρύ να βλέπεις κάποιον δικό σου να βιώνει συναισθηματική εξάντληση, και παρόλα αυτά, να προσπαθεί να την κρύψει. Η υποστήριξη και η κατανόηση του περιβάλλοντος, έχει σπουδαία σημασία.

Καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια να φαίνονται χαρούμενοι

Άνθρωποι που υποφέρουν ψυχικά αλλά δεν εκφράζονται, πιέζουν πολύ  τον εαυτό τους ώστε να δείχνουν ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι. Μπορεί να γελούν πιο δυνατά απ’ τους άλλους, να χαμογελούν περισσότερο, όλα αυτά στην προσπάθειά τους να κρύψουν τον πόνο.

Ίσως θεωρούν ότι, πείθοντας τους γύρω τους, θα καταφέρουν να πείσουν και τον εαυτό τους.

Πρόκειται για μία συνηθισμένη συμπεριφορά όσων ανθρώπων θέλουν να κρύψουν τον συναισθηματικό τους πόνο. Προσπαθούν ιδιαίτερα να δείχνουν χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, ελπίζοντας να καμουφλάρουν το συναισθηματικό τους χάος. Το σημάδι αυτό είναι ιδιαίτερα ανεπαίσθητο, χρειάζεται παρατήρηση για να το αναγνωρίσει κανείς.

Απομονώνονται

Μπορεί όλοι να έχουν ανάγκη λίγο προσωπικό χρόνο. Οι άνθρωποι όμως που υποφέρουν, χωρίς να το λένε, έχουν συστηματικά την τάση να απομονώνονται.

Κλείνονται στον εαυτό τους, απέχουν από κοινωνικές εκδηλώσεις και αλληλεπιδράσεις. Η απόσταση και η απομόνωση, είναι γι’ αυτούς ένα ασφαλές καταφύγιο, όπου δεν χρειάζεται να υποκρίνονται ότι είναι καλά ή θα πρέπει να δείχνουν δυνατοί.

Δεν ζητούν βοήθεια

Οι άνθρωποι που δεν εκφράζουν τον πόνο τους, κατά κανόνα δεν ζητούν βοήθεια. Φοβούνται ότι θα γίνουν βάρος στους άλλους, ή θεωρούν ότι πρέπει να διαχειριστούν τον πόνο τους μόνοι τους.

Μπορεί να βιώνουν μεγάλη εσωτερική αναταραχή, ωστόσο υποβαθμίζουν το μέγεθος των προβλημάτων τους και δεν θέλουν να ζητήσουν βοήθεια. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν τη χρειάζονται.  Η κατανόηση, η συμπαράσταση και το ειλικρινές ενδιαφέρον, έχουν τεράστια αξία, ακόμη και αν δεν το παραδέχονται.

Tip

Ο συναισθηματικός πόνος μπορεί να είναι πηγή φόβου και αμηχανίας. Δεν έχουν μάθει όλοι οι άνθρωποι να εκφράζουν τα προβλήματά τους, ούτε μπορούν όλοι να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους.

Αντί γι’ αυτό, προτιμούν να διαχειριστούν μόνοι τους όσα τους πληγώνουν. Η συναισθηματική τους κατάσταση ωστόσο, προδίδεται μέσα από τις παραπάνω ενδεικτικές συμπεριφορές που, δεν είναι γνωρίσματα του χαρακτήρα τους αλλά, τρόποι αντιμετώπισης και διαχείρισης του πόνου που βιώνουν.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από τη στήριξη και την κατανόηση των γύρω τους και, η αναγνώριση των παραπάνω σημαδιών, είναι το πρώτο βήμα προς την προσφορά της πολύτιμης βοήθειας.

 

/www.enikos.gr